| Question | Answer |
| Reobaza = bodziec progowy/ | Najmniejsza siła bodźca
mogąca wywołać pobudzenie; raz zadziała, raz nie. |
| Czas użyteczny | Najkrótszy czas działania bodźca o danej sile
zdolny do pobudzenia komórki. |
| Chronaksja | Czas użyteczny
dla bodźca o sile podwójnej reobazy. |
| Jednostka funkcjonalna mięśnia | Sarkomer - odcinek włókna mięśniowego (komórki mięśniowej) pomiędzy dwoma liniami Z. |
| Tropomiozyna | przylega ściśle do filamentów aktynowych,
blokując ich miejsca centra aktywne |
| Troponina:
podjednostka T (Troponina T, TnT) | wiąże się z tropomiozyną |
| Troponina:
podjednostka I (Troponina I, TnI; Inhibition-hamowanie) | przy niskim stężeniu jonów Ca 2+ stabilizuje przyleganie tropomiozyny do centrów aktywnych aktyny. |
| Troponina:
podjednostka C (Troponina C, TnC; Calcium , Ca 2+) | po związaniu z jonami Ca 2+ powoduje
zmianę konformacji całej cząsteczki troponiny
z podjednostką TnT jako osią obrotu konformacyjnego, co przesuwając tropomiozynę, odsłania miejsca aktywne aktyny. |
| Kostamery | - Utrzymują sarkolemmę w jednej linii z sarkomerem
podczas skurczu i następującej po nim relaksacji
- Odpowiedzialne za boczne przenoszenie siły skurczowej
generowanej przez sarkomery do sarkolemmy i macierzy zewnątrzkomórkowej |
| co łączy sarkomer z kostamerem ? | desmina i aktyna. |
| Dystrofina | Podstawowe białko kostameru
Łączy się z jednej strony z kompleksem glikoproteinowym, a on poprzez lamininę z kolagenem ECM,
a z drugiej strony z filamentami aktynowymi, które łączy z sarkolemmą. |
| Jednostka motoryczna | pojedynczy motoneuron wraz ze
wszystkimi włóknami mięśniowymi, które unerwia. |
| pole motoryczne | Pojedynczy
mięsień jest zazwyczaj unerwiany przez wiele jednostek
motorycznych, tworzących razem |
| potencjału
miniaturowego płytki końcowej | Przez kanał sodowy receptora N
przemieszcza się do komórki
stosunkowo niedużo jonów Na co
wystarcza do wywołania lokalnej
odpowiedzi w postaci |
| Sumowanie MEPP | może doprowadzić do przekroczenia poziomu
wyładowań (depolaryzacji progowej dla kanału sodowego położonego w
sąsiedztwie płytki motorycznej, co powoduje otwarcie kanału sodowego
bramkowanego napięciem i powstanie potencjału czynnościowego |
| Czym skutkuje pojawienie się potencjału
czynnościowego na zakończeniu
motoneuronu? | uwalnieniem 200-300
kwantów ACh, co powoduje
depolaryzację do ok. 20 mV (EPP),
która wywołuje potencjał
czynnościowy rozchodzący się po
błonie włókna mięśniowego. |
| Receptor N (AChR) | Tubokuraryna, Bungarotoksyna |
| Kanał sodowy | Tetrodotoksyna (TTX) |
| Bloker neuronalnych kanałów potasowych | Dendrotoksyna
Skutek - brak repolaryzacji |
| Blokery kanałów wapniowych płytki motorycznej | Konotoksyny, neurotoksyny pająków (rodzina CSTX) |
| Blokery uwalniania ACh z ziarnistości synaptycznych: | - Toksyna tężcowa
efekt głównie centralny → porażenie spastyczne
- Toksyna botulinowa (jad kiełbasiany)
efekt głównie obwodowy → porażenie wiotkie |
| Inhibitor esterazy cholinowej | Fizostygmina |
| KONIEC CYKLU | Głowa miozyny przyczepiona do nici aktyny przez mostek poprzeczny |
| POCZĄTEK NOWEGO CYKLU | Przyłączenie cząsteczki ATP do głowy miozyny
Odłączenie głowy miozyny od aktyny =
zerwanie mostka poprzecznego
Hydroliza ATP do ADP i P i
Przekazanie energii do głowy miozyny jej
rotacja („nakręcenie”) z uniesieniem |
| Po uwolnieniu Pi | utworzenie mostka poprzecznego z aktyną |
| Po oddysocjowaniu ADP | przesunięcie głowy miozyny w kierunku środka sarkomeru;
moment generowania siły skurczu |
| Skąd nazwy receptorów DHPR i RYR ? | Od ich inhibitorów / antagonistów - odpowiednio dihydripirydyny i rianodyny. |
| Jaka substancja oprócz rianodyny jest antagonistą receptorów RYR? | Prokaina. |
| Co jest aktywatorem receptorów DHPR ? | Depolaryzacja. |
| Co jest aktywatorem receptorów RYR ? | - Wzrost stężenia Ca2+ w mechanizmie CIRC
- Ksantyny, np. kofeina
- Cykliczna ADP-ryboza (w sercu i w trzustce) |
| Czym są DHPR? | Są to kanały wapniowe potencjało-zależne,
które otwierają się po przekroczeniu poziomu depolaryzacji progowej. |
| Podtypy RYR i ich lokalizacje | RYR1 - mięśnie szkieletowe
RYR2 - serce
RYR3 - neurony |
| Powiązanie DHPR z RYR1 lub RYR2 | DHPR są mechanicznie powiązane
z receptorami RYR1
DHPR nie są mechanicznie powiązane z receptorami RYR2;
powiązanie DHPR z RYR2 ma charakter czynnościowy,
za pośrednictwem Ca 2+. |
| mechanizm zwiększenia stężenia wapnia w sarkoplazmie mm. szkieletowych | Kiedy fala depolaryzacji dotrze w komórce mięśnia prążkowanego
do kanalika poprzecznego T w obrębie triady,
następuje interakcja receptorów DHPR z receptorami RYR1 i ich otwarcie
co powoduje napływ Ca 2+ do sarkoplazmy z SR. |
| Mechanizm zwiększenia stężenia wapnia w sarkoplazmie serca - CIR`c | Już sama depolaryzacja DHPR w kardiomiocytach
powoduje lokalny wzrost [Ca2+].
To z kolei powoduje otwarcie RYR2 i wypływ Ca2+ z SR.
Dodatnie sprzężenie zwrotne - Calcium induced Calcium release |
| typ włókien mięśniowych FF | Najtrudniej je pobudzić, no i słusznie, bo będą potem zakwasy
Niemniej jednak są najlepiej unerwione i generują najczęstsze wyładowania
Mają największe ciało komórkowe i drzewo dendrytyczne
Razem z FR przewodzą najszybciej. |
| włókna I | ST
o powolnym narastaniu i stosunkowo
długim czasie skurczu
metabolizm tlenowy z kluczową rolą
mitochondriów |
| włókna IIa | FTa
o szybkim narastaniu narastaniu i
krótkim skurczu
metabolizm tlenowy z
istotną rolą mitochondriów |
| włókna IIx | FTb
o szybkim narastaniu narastaniu i
krótkim skurczu
metabolizm
beztlenowy (gł. glikoliza) |
| jednostki ruchowe S | jednostki wolne, odporne na zmęczenie , zbudowane z włókien typu I
-
najwięcej włośniczek i krwi, we włóknach liczne mitochondria,
-
krew i duża zawartość mioglobiny nadaje im intensywnie czerwoną
barwę
typ |
| jednostki ruchowe FR | jednostki szybkie odporne na zmęczenie ( F ast R esistant ) wolne, odporne na
zmęczenie , zbudowane z włókien IIa
-
zawierają sporo włośniczek i mitochondriów, mogą dość długo
utrzymywać się w skurczu, ale znacznie krócej niż jednostki S |
| jednostki ruchowe FF | jednostki szybkie szybko meczące się ( F ast F atigable ),
zbudowane z włókien IIx
-
słabo ukrwione, o małej zawartości mitochondriów, generują
największą szybkość i siłę skurczu, ale tylko przez krótki okres
ciągłego pobudzenia |
| m. płaszczkowaty | 70-90% - typ I |
| m. trójgłowy ramienia | IIa i IIx |
| m. dźwigacz powieki górnej | niemal wyłącznie IIx. |
| Zespół poodnerwienia: | w wyniku zaniku komórek mięśniowych
nadwrażliwość poodnerwieniowa, wzrost pobudliwości;
spontaniczne, powtarzające się skurcze mięśni. |
| do czego podobne jest prawo Hennemana, opisujące zależność między ciężarem naniesionym na mięsień a liczbą zrekrutowanych włókien mięśniowych ? | Do zależności między częstotliwością wyładowań w neuronie zmysłowym intensywnością bodźca. |
| Prawo Hilla | Ze wzrostem obciążenia mięśnia
zmniejsza się szybkość jego skurczu |
| Gdy szybciej skracamy mięsień... | ...maleje siła jego skurczu
i generowane napięcie mięśniowe. |
| kiedy generowana jest maksymalna moc podczas skracania mięśnia? | między 1/3 a niespełna połową maksymalnej szybkości;
podczas swobodnego spaceru lub spacerowej jazdy na rowerze. |
| Rodzaje skurczów mięśnia ze względu na jego długość | - Izometryczny - długość mięśnia = długość spoczynkowa
- Koncentryczny - Długość mięśnia zmniejszyła się.
- Ekscentryczny - Długość mięśnia zwiększyła się. |
| Rodzaje skurczów mięśnia ze względu na zmianę długości i napięcia | - Izometryczny - zmienia się napięcie, ale nie długość
- Izotoniczny - zmienia się długość, ale nie napięcie
- Auksotoniczny - zmienia się i napięcie i długość. |
| dwojakie znaczenie terminu „izometryczny” | 1. skurcz bez zmiany długości mięśnia
2. skurcz zainicjowany przy spoczynkowej długości mięśnia |
| Rodzaje skurczów auksotonicznych | 1. Wtórnie obciążony - najpierw izometryczny, potem izotoniczny.
2. Uderzeniowy - oba naraz. |
| Mechanika skurczu izometrycznego | Sarkomery się skracają,
ale elementy sprężyste się wydłużają,
więc sumaryczna długość mięśnia się nie zmienia. |
| Mechanika skurczu izotonicznego | Mięsień się nkreszczei skraca,
ponieważ skraca się jeszcze długość sarkomerów,
a elementy sprężyste są maksymalnie napięte i nie mogą się już bardziej wydłużyć. |
| skurcz izokinetyczny | ze stałą szybkością skracania mięśnia,
przeciwko wyraźnemu oporowi zewnętrznemu. |
| skurcz plyometryczny | Izotoniczny skurcz mięśnia
rozciągniętego pod wpływem siły zewnętrznej.
Mięsień w momencie skurczu jest rozciągnięty i napięty,
napięcie obejmuje także układ ścięgnisty. |
| Dlaczego sportowcy rozciągają się przed treningiem ? | Ponieważ rozciągnięcie mięśnia zwiększa siłę i dynamikę jego skurczu. |
| Co, jeżeli zsumowana siła kurczących się sarkomerów
nie pokona oporów przeciwdziałających skróceniu mięśnia ? | wzrośnie jedynie napięcie mięśniowe - skurcz izometryczny. |
| od czego zależy także napięcie mięśniowe ? | od wydłużenia elementów sprężystych. |
| w jakiej temperaturze najlepiej zachodzą skurcze izotoniczne - mięśnie najlepiej się skracają ? | Kiedy jest ciepło. |
| Jak wpływa spadek temperatury na skurcze izomeryczne? | Spadek temperatury powoduje zwiększenie napięcia mięśni. |
| Oziębianie mięśnia | Obniżenie prędkości maksymalnej skracania i mocy maksymalnej. |
| Mięśnie gładkie jednostkowe (trzewne) | Słabo unerwione
Szeroka szczelina synaptyczna
Do pobudzenia potrzeba wysokiej częstotliwości wyładowań;
często pobudzane przez aminy katecholowe z krwi.
Właściwości rozrusznikowe:
mm. dużych pni tętniczych, macica. |
| Mięśnie gładkie wielojednostkowe | Dobrze unerwione;
wąska szczelina synaptyczna
do pobudzenia wystarczy stosunkowo niska częstotliwość wyładowań (1 Hz)
brak automatyzmu
Mięsień rzęskowy, m. zwieracz źrenicy,
mm. zespoleń tętniczek oporowych, mięśnie torebki śledziony. |
| co jest wyjątkowego w mięśniach gładkich ? | - w większości brak jest siateczki sarkoplazmatycznej
- zamiast troponiny jest kalmodulina
- potencjał spoczynkowy wynosi od +35 mV (!) do -65 mV. |
| oszczędzanie energii przez mm. gładkie | mechanizm podporowy - zaryglowanie skurczu
Przy zaryglowaniu mostków poprzecznych
mięsień gładki zużywa niewiele energii podczas przedłużonego skurczu. |
| Prążek I | Jasny
Nici aktyny (tropomiozyny z kompleksem troponin) |
| Prążek A | Ciemny
Nici miozyny i tytyny, przeplecione kompleksem filamentów aktyny. |
| białka położone RÓWNOLEGLE do białek kurczliwych: | nebulina (nieboszczyk), tytyna (trup) |
| białka położone prostopadle do białek kurczliwych: | a-aktynina, dystrofina, laminina |
| miomezyna | filament sprężysty
razem z kinazą kreatyninonwą składnik linii M
stabilizuje nici miozynowe |
| Nebulina | podłoże elastyczne
cienkiego filamentu (jednym
końcem związana z prążkiem
Z, drugi koniec wolny) |
| Tytyna | rozciąga się od linii Z
do najbliższej linii M
jest jednym z największych
białek (m. cz.: 3 000 000) |
| Prążek H | Część prążka A niezawierająca nici aktyny : α-aktynina , desmina |
